سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
تو یه رویای کوتاهی دعای هر سحرگاهی
شدم خواب عشقت چون مرا اینگونه میخواهی
شدم خواب عشقت چون مرا اینگونه میخواهی

من آن خاموش خاموشم که با شادی نمیجوشم
ندارم هیچ گناهی جز که از تو چشم نمی پوشم
تو غم در شکل آوازی شکوه اوج پروازی
نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمی بازی
نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمی بازی

مرا دیوانه میخواهی ز خود بیگانه میخواهی
مرا دلباخته چون مجنون ز من افسانه میخواهی
شدم بیگانه با هستی زخود بیخود تر از مستی
نگاهم کن نگاهم کن شدم هر آنچه میخواستی
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا بر جاست
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست

بکش دل را شهامت کن مرا از غصه راحت کن
شدم انگشت نمای خلق مرا تو درس عبرت کن
بکن حرف مرا باور نیابی از من عاشق تر
نمیترسم من از اقرار گذشت آب از سرم دیگر
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا بر جاست

سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا بر جاست

سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست

زندگی با صدا شروع میشه و‏ بی صدا تمام میشه !

عشق با ترس شروع میشه و با اشک تمام میشه !

دوستی هر جایی میتونه شروع بشه ، اما هیچ جا تمام نمیشه ! 

 اگر باران بودم آنقدر می باریدم تا دشتها و رودهای تشنه را سیراب کنم. اگرگل بودم شاخه ای از گل تقدیم وجودت می کردم اگر اشک بودم به پایت می گریستم و اگر محبت بودم آهنگ دوست داشتن را برایت می خواندم ولی افسوس که بارانم و نه گل و نه اشک و نه محبت ولی هر چه هستم .

هرگاه دفتر محبت را ورق زدی و هرگاه زیر پایت

خش خش برگها را احساس کردی

 هرگاه در میان ستارگان آسمان تک ستاره ای   خاموش دیدی                       

برای یکبار در گوشه ای از ذهن خود نه به زبان بلکه از

 ته قلب خود بگو:  

                                              یادت بخیر

سلام عزیزم، امروز پنجشنبه هستش دلم مثل تمام پنجشنبه ها گرفته اما این هفته بیشتر از قبل امروز که عزیز دلم به من زنگ زد این رو بهش نگفتم و برعکس بهش گفتم به اون گفتم که این هفته اصلا دلم نگرفته اما دروغ گفتم چون این هفته دلم بیشتر از قبل گرفته بود.اما چه کنم راهی رو بلد نیستم . دلم برات تنگ شده. دلم می خواد با تو باشم، کنارت باشم. دلم می خواد دستات تو دستام باشه در حالی که سرم رو می ذارم رو شونه هات. دلم می خواد تو چشای خوشگلت زل بزنم و دنیا تو این لحظه متوقف بشه برا همیشه. دلم می خواد تمام خیابون های شهر رو باهات قدم بزنم در حالی که از خودمون برا هم می گیم. دلم می خواد تو رستوران روی میز دستات رو بگیرم. دلم می خواد هر کی تو رستورانه از عشقی که به هم داریم حسودیش بشه. دلم می خواد بدونی از نظر من چقدر خوشگلی. دلم می خواد بدونی چقدر عاشقتم و دوستت دارم. دلم می خواد قلبم رو پیشت جا بزارم و دلت مال من باشه برا همیشه. دلم همه ی اینارو می خواد و از همه بیشتر تو رو

صدای نم نم بارون توی کوچه تو خیا بون

روی قلب خسته من می چکه اروم و اروم

لحظه جدایی از توِ، دلمو کرده چه داغون

اما خوب بدون عزیزم،دوباره زدی به کاهدون

دلمو چه کردی حیرون،خونه عشقمو ویرون

من سر گشته پریشون،تنهاموندم تو این زندون

حیف عمری که تلف شد، یا روزی که با توسرشد

این همه احساس پاکی، بینمون رد وبدل شد

روبه روم عین سراب شد، پل پشت سر خراب شد

دل ساده ام  پای عشقت عزیزم از راه به در شد

بی تو زندگی ام فنا شد، همه هستی ام فدا شد

دل خسته ام بی تو انگار یه خزون بی صداشد

ای عشق من نگو که من دریای اشکی ندارم

نمی گم خدانگه دارِ‌‌‌، چون همین امروز و فردا، می رسه لحظه دیدار

نه نمونی تو به یادم شب تا صبح همیشه بیدار

من می رم تا که بدونی رفتن و دوری یه قصه است

نه خیال نکن نبودت، خوشیه نه!همه غصه است

سر نوشته تو واین دل تا ابد فقط همینه

تقدیر چشمای من شد که تو رو دیگه نبینه

زیر بارونای این شهر این دلم داره می گیره

گریه های هر شب من تو بیای دیگه می میره

لحظه های بی تو بودن می گذره اما به سختی

یکی با خنده نگام کرد گفت ببین اخه چه بختی

کاشکی ارزوی من رو بر اورده می کردی

به خدا می میره این دل تو بری و برنگردی

اره این شعرو گفتم که بدونی یادت هستم

توی شهر به این شلوغی دل به هیچ کسی نبستم

وقتی تو هستی کنارم انگاری دنیا رو دارم

وقتی نیستی ولی انگار کنار چوبه ی دارم

اگه خوندی شعرمن رو نذار دیگری بخونه

نذار راز ما دوتا رو کسی جز خدا بدون

می خوام باور کنم

که دیگه تو رو دوست ندارم

و دلم از رفتن تو نشکسته

می خوام باور کنم که دیگردلم برای چشمهایت تنگ نیست

و در سکوت سرد لبهایت خنده های پیشت را جست و جو نمی کنم

می خوام باور کنم زندگی هست و ادامه دارد

خورشید طلوع می کند و ما ه هنوز هم دستهایش به سوی من دراز است

و غروب دلم که می گیرد به یاد تو نیستم

و شاید در امتداد روزمرگی های مداوم

واز روی بی حوصلگی هست

که چشمان تو را به یادم می اورد

و در نهایت غروب

از تو سخن می گویم

نمی دانم هر چه هست هنوز هم

دوستت دارم.........

باز هم دلواپسم.....