زندگی دفتر خاطره هاست ...یک نفر در دل شب ...یک نفر در دل خاک...

یک نفر همدم خوشبختی هاست...یک نفر همسفر سختی هاست ...

چشم تا باز کنیم عمرمان میگذرد ... ما همه فقط مسافریم ...

مهم نیست کجا زندگی میکنیم یا چقدر از مال دنیا داریم ...

مهم اینکه که چهگونه می اندیشیم...

فقط همین ...

                                                                      
               
       با من از باران بگو
             تا هنوزم خاطرم اسیر باران ماندگار
                         با من از دریا بگو
      
                                   
      من هنوزم ساحلم یک ساحل بی انتها
          باز کن پنجره را
               این غروبه که نگاه تو رو یاد من میاره
      
                    
      من در این زندان غم
          تو بگو از آسمان آبی و از خورشید من
                   هنوز دل من غربت نشینه
      
                        
      هنوزم دستام تنهاترینه
         این جا سکوته بی تو همیشه
                 یک گل خشکم بی خار و ریشه
      
                           
       بی تو همیشه تنها می مونم
               تنها می مونم با خاطراتم
                       دوباره بغض شبونه من
      
                                
      دوباره حس نبودن تو
            تو هجوم سایه ها اسیرم
                  چشمام نگاه گرم تو رو می خواد
      
                               
      بی تو زندگی مثل سرابه
                ای همیشه بودن تو آرزومه
                          دوباره باور تنهایی موندن
                                 بیا که نمونه در خاطر من
      

ای عشق اول و آخر من عاشقانه دوستت دارم. می خواهم چشمم را به چشمهای 
عاشقت بدوزم و با تمام وجودم بگم دوستت دارم. می خواهم گرمای آرامشبخش
آغوشت را حس کنم. می خواهم با یکی شدن لبهایمان به ساحل آرامش برسم.
قسم به شکوه شب و شکوه مهتاب ،قلبم لبریز از عشق تو است. 
ای بهترینم قلبم را آشیانه تو می کنم برای همیشه ،من دنیا را در چشمان تو 
دیدم. تو تنهاترین آرامش منی. عزیزم ستاره را مهمان قلب مهربان تو می کنم.
تو فصل بهار را به قلب من آوردی. ای عشق من ،تو تک ترین فصل زیبای منی.
ای عزیزترینم سرگذشتم را در وجود تو دیدم. تو اولین و آخرین معبود منی ،من 
به تو دل بستم فقط تو رو می پرستم. با تو شبم مهتابی است ،طاغچه خانه دل من
همیشه از گلهای عشق تو پر است. 
عزیزم در عمق قلبم آتشی است ،قلبم لبریز از آتش عشق تو است. بدان تو را 
بی پایان دوست دارم و همواره در کنارت خواهم ماند

به آرزوی رسیدن، گذشتم از هر آنچه آرزوی من بود، اما در نیاز تو جایی نداشت.
و شکستم هر چه را که مرا به رویا پیوند می داد ،اما تو در طول آن قدم برداشتی. 
بستم پیمانی را که با خیال تو در آن وادی نشانی از وفای تو نبود و گسستم هر عهدی 
را که در آن مرا از نگاه تو محروم می کرد.
گریختم ، اما این بار نه از تو، بلکه از خودم. از دلم ،از چشمان آرزومندم و از سکوت 
چون فریادم که فقط تو را می خواست. ولی تو در آن وجود نداشتی.
خورشید دوباره طلوع می کند ،ابر به باران می نشیند و باز خورشید است که با 
فخرفروشی در بالین سرخ شفق می نشیند و آرام آرام می آرامد و در این گذر آیا 
مرا در اندیشه ی تو راهی است؟
بهار می آید و تابستان می شود و پاییز در باغ حکمرانی می کند و زمستان چون 
خرگوشی آرام می خرامد و در این بحبوحه که زندگی نام دارد همه چیز هست

اما تو نیستی

دلت شاد و لبت خندان بماند.

برایت عمر جاویدان بماند.

خدا را میدهم سوگند بر عشق.

هر آن خواهی برایت آن بماند.

بپایت ثروتی افزون بریزد .

که چشم دشمنت حیران بماند.

تنت سالم سرایت سبز باشد.

برایت زندگی آسان بماند.

ساده می گم عزیزم

 دل بریدن ساده نیست

 چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست 

از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام

 ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست 

قلب تو پر بود از ماه و هزاران پنجره

ماه را از پشت یک دیوار هم دیدن ساده نیست

 بوسه هایت دلنشین و خنده هایت دلفریب

 طعم تلخ این جدایی را چشیدن ساده نیست

باز هم آمده بهار اما هوا افسرده است 

 آه از دست زمستان هم رهیدن ساده نیست

 قلب من آتش گرفت از دوریت 

باران روحم را شست

برگهای درختان را.....

قطره قطره اب

دوباره جوان شدم.

سبز...زرد...نارنجی...

ورق می خورم.

....... سالهاست باران می بارم..........

کوچه کوچه خیس

امدنت را ته میکشم.

سبز نمیشوم .

باران هم که ببارد...

می بندم پنجره را

چشمهایم را هم.............

بالاخره تیم مون هم قهرمان شد به تمام استقلالی های تبریک می گم .

کوچک تر که بودم

فکر می کردم بارون اشک خداست

ولی مگه خدا هم گریه می کنه چرا باید دل خدا بگیره !!!

دوست داشتم زیر بارون قدم بزنم

تا بوی خدا رو حس کنم

اشک خدا را تو یه کاسه جمع کنم تا هر وفت دلم گرفت

کمی بنوشم تا پاک و آسمانی شوم !!!

آسمان که خاکستری می شد دل منم ابری می شد

حس میکرم که آدما دل خدا رو شکستند

ویا از یاد خدا غافل شدند

همه می گفتند باران رحمت خداست

ولی حس کودکانه من می گفت:

خدا دلش از دست آدما گرفته

عاشقی یعنی چو شمعی سوختن

محفلی با نور خود افروختن

عاشقی یعنی دو چشم انتظار

دیده را بر راه دلبر دوختن

عاشقی یعنی که جان و توشه ای

هدیه از بهر نگار دوختن

عاشقی یعنی حدیث دلکشی

دل به دلداری شبی بفروختن

عاشقی یعنی دو پای رهنورد

کوی معشوقی به دربش   کوفتن

عاشقی ایرج زبان نای و نی

قلب خود در ناله هایش سوختن