می خوام باور کنم

که دیگه تو رو دوست ندارم

و دلم از رفتن تو نشکسته

می خوام باور کنم که دیگردلم برای چشمهایت تنگ نیست

و در سکوت سرد لبهایت خنده های پیشت را جست و جو نمی کنم

می خوام باور کنم زندگی هست و ادامه دارد

خورشید طلوع می کند و ما ه هنوز هم دستهایش به سوی من دراز است

و غروب دلم که می گیرد به یاد تو نیستم

و شاید در امتداد روزمرگی های مداوم

واز روی بی حوصلگی هست

که چشمان تو را به یادم می اورد

و در نهایت غروب

از تو سخن می گویم

نمی دانم هر چه هست هنوز هم

دوستت دارم.........