.........::گریه نکن::.........

...قشنگ من گریه نکن...

... این شب بد رفتنیه...

... اشکاتو پاک کن که میخوام...

... سر به تن غم  نباشه...

... الهی سایه ی چشات ازسر من کم نباشه...

... ثانیه ها دق می کنن ...

... صدای گریه هات   میخوام تو خاطراتم نباشه...

... وقتی که گریه می کنی...

... ترانه هام دلواپسه...

... اشکاتو پاک کن و ببین چشمای من چه بیکسه ...

... سکوت کهنه ی لبات...

... قلبمو آتیش میزنه...

... داری دیوونم می کنی...

... توروخدا بسه دیگه...

باز باران بی ترانه

گریه هایم عاشقانه

می خورد بر سقف قلبم

باورت شاید نباشد

مرده است قلبم ز دستت

فکر آنکه با تو بودم

با تو بودم شاد بودم

در دشت آن نگاهت

گم شدم در خاطراتت..

با هر صدایی که میاد...فکر میکنم تو اومدی...

تو بودی که به عشقمون خنجر دلتنگی زدی...

با هر نفس تازه میشه...اون همه خاطراتمون...

حتی تو خواب هم عادته...این که بگم پیشم بمون...

اما تو بی وفایی و درد منو نمی دونی...

هر چی بگم پیشم بمون...تو پیش من نمی مونی...

وای از اون روزی که من از عشقمون دل بکنم...

تورو فراموش کنم و دلو به دریا بزنم...

وای از اون روزی که من رو اسم تو خط بکشم...

وای از اون روزی که من بگم پشیمون نمیشم...

وای از اون روزی که تو خنده کنی به حرف من...

وای از اون روزی که خنده های تو گریه بشن...

وای از اون روزی که تو دوباره عاشقم بشی...

هی برام گریه کنی...داد بزنی...درد بکشی...

فکر نکن که من میام به قصه هات گوش میکنم...

هر چی بدی کرده بودی ساده فراموش میکنم...

فکر نکن با این ترانه رو دلم پا میذارم...

چجوری بهت بگم چقدر تورو دوستت دارم...

تو هم نذار روزی بیاد که بی تو تنها بمونم...

وای از اون روزی که من بهت بگم پشیمونم...

وای از اون روزی که من رو اسم تو خط بکشم...

وای از اون روزی که من بگم پشیمون نمیشم...

وای از اون روزی که تو خنده کنی به حرف من...

وای از اون روزی که خنده های تو گریه بشن...

وای از اون روزی که تو دوباره عاشقم بشی...

هی برام گریه کنی...داد بزنی...درد بکشی...

فکر نکن که من میام به قصه هات گوش میکنم...

هر چی بدی کرده بودی ساده فراموش میکنم...

هر چی عشقه توی دنیا...من میخواستم مال ما شه...

اما تو هیچوقت نذاشتی بینمون غصه نباشه...

گله میکنم من از تو...از تو که این همه بی رحمی...

هزار بار مردم از عشقت...توکه هیچوقت نمی فهمی...

شدم چوپان ساده لوح کنار گله ی احساس...

چه رسمی داره این گله ...سر چنگال گرگ دعواست...

تو اینقدر خواستنی هستی که این گله نمی فهمه...

اگه لبخند به لب داری...دلت از سنگ و بی رنگه

نمی دانم چه میخواهم خدایا به دنبال چه میگردم شب و روز

چه میجوید نگاه خسته? من چرا افسرده است این قلب پر سوز

ز جمع آشنایان می گریزم به کنجی می خزم آرام و خاموش

نگاهم غوطه ور در تیرگی ها به بیمار دل خود میدهم گوش

گریزانم از این مردم که با من به ظاهر همدم و یک رنگ هستند

ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو صد پیرایه بستند

از این مردم،که تا شعرم شنیدند برویم چون گلی خوشبو شکفتند

ولی ان دم که در خلوت نشستند مرا دیوانه ای بد نام گفتند

دل من،ای دل دیوانه? من که می سوزی از این بیگانگی ها

مکن دیگر ز دست غیر فریاد خدا را،بس کن این دیوانگی ها

این هم سر گرمی تازه من فکر می کنم شما هم چه از این زمانه و آدمهای دور خودتون

خسته شدید یک سرگرمی برای خودتون درست کنید. خیلی مفیده

منو عشق آسمونیت منو اون نامهربونیت.

منو حرفای نگفته منوکشته زخم دوریت.
منو باور نگاهت منو حادثه های خامت من و تو و یاد و خیالت
منو تو خاطرهامون من و تو همه نگامون
نشدم جدا یه لحظه من اسیر لحظه هامون
گفتی نمی خوای بمونی کنارم برو دیگه باهات کاری ندارم
واسه عشق آسمونیتون همه مهربونی تو دلم جایی برات ندارم
گفتم نمی خوای ببینی کی هستم همه زندگیمو پای تو بستم
بیا خستم منتظر نشستم نگو مستم قلبمو شکستم
یادته شبای پر غم و غصته نمی خواستم ببینم اشک چشاتو
حالا نیستی ببینی دارم میمیرم واسه دیدن یه لحظه خندهاتو
همه زندگیم بود به پای تو بودن نفسم بود برای تو
ولی راحت کردی تو فراموشم فکر کردی شمعمو من تموم می شم
سرت شلوغه آخه وقت نداری همگانی شدی تو که شان نداری
تو که می گفتی چیزی کم نداری وقتی با منی هیچ وقت غم نداری
پس دیدی زیر پات له شدم تو مه شکنو منم مه شدم
می خوام باهم باشیم هنوز تا ابد اگه این دستو نبردم بریم دست بعد
یادته شبهای پر غم و غصته نمی خواستم ببینم اشک چشاتو
حالا نیستی ببینی دارم میمیرم واسه دیدن یه لحظه خندهاتو

حرفی ندارم برای گفتن ، راهی ندارم برای ماندن

شوقی ندارم برای از عشق نوشتن ، جایی ندارم برای رفتن!

اینگونه باید بمانم ، بسوزم و بسازم با این عشق خیالی!

عشقی که آخرش پیداست ، زندگی با تو یک رویاست !

تقصیر قلبم بود که عاشق شدم تا چشم بر روی هم گذاشتم دیدم که اسیرم!

اسیر قلبی که باور نمیکند مرا ، حس نمیکند مرا در لحظه های تنهایی اش!

هنگام گفتن درد دلهایم صدای مرا نمیشنوی ،  هنگام اشک ریختن ،  

گونه خیس مرا نمیبینی!

احساس میکنم برایت سرگرمی هستم ، تو با من بازی میکنی و  

من تنها نظاره گر هستم!

تو آرزوهایی را در دلت داری ، افسوس که من جایی در آرزوهایت ندارم !

حرفی ندارم برای گفتن ، راهی ندارم برای ماندن

ماندنم بیهوده است ، رفتنم محال و این است یک زندگی پر از عذاب!

تحمل میکنم این عذاب را ، منتظر میمانم تا بیاید روزی که  

یا مرا تنها میگذاری و یا عاشقانه با من میمانی !

مرا باور کن ای عشق ، نگذار در خیالم با تو باشم ،  

بگذار همیشه عاشق تو باشم ،

به حقیقت این عشق ایمان داشته باش ،  

مرا درک کن و دوستم داشته باش.... 

چه کسی فهمید درد دلم را در آن شب بارانی!

چه کسی دید اشکهای مرا در زیر قطره های باران!

 چه کسی شنید صدای ناله دلم را ، چه کسی حس کرد سردی دستهایم را!

 هیچکس نبود در آنجا ، من بودم و یک دل تنها !

 غمها مرا رها نمیکنند، غصه ها مرا صدا میکنند ، تنهایی مرا در میان خودش میگیرد

 حس میکنم بغض ، گلویم را میفشارد و قلبم تند تند میتپد!

 به عشق تو میتپد ، از دلتنگی تو اینگونه پریشانم!

 نمیدانم چاره ی کار چیست ، وقتی دلت با من نیست!

 نمیدانم دردم را به چه کسی بگویم ، وقتی همزبانی نیست!

 چه کسی فهمید خیسی چشمهایم به خاطر چیست،

 آن شعر تلخی که بر روی آن کاغذ خیس نوشته شده از کیست!

 چه کسی شنید صدای فریاد مرا در زیر باران ، فریادی که گویا تنها ،

 خدا بود که شنید، حال مرا که دید ، از پریشانی من گریست!

 چه کسی فهمید من چه میخواهم ، از کجا آمده ام و در جستجوی چه هستم!

این قلب بی طاقتم تا آخرش برای قلب پاک تو می تپد

آنقدر برایم عزیزی که این دلم لحظه به لحظه آرزویش در کنار تو بودن است عزیزترینم

دلم میخواهد آن لحظه که در کنارمی برایم با آن صدای مهربانت

درد دل های عاشقانه ات را بگویی

و من نگاه کنم به چشم های مهربانت

و گوش کنم به حرفهای شیرینت

دست هایت را بفشارم به بگویم که خیلی دوستت دارم

چه زیباست آن لحظه که سکوت فضای عاشقانه ی مارا فرا میگیرد

لحظه ای که تو به چشم هایم خیره می شوی و من نیز با صدای آهسته میگویم:

دوستت دارم

و سکوت را با این کلام مقدس میشکنم

اگر بگویم تا آخرش با تو هستم

اگر بگویم که هیچگاه تو را تنها نمیگذارم

باور میکنی؟؟؟؟؟

باورش خیلی سخت است

 در این زمانه که دل های بی وفا فراوان است

اما تو ای همیشه ماندنی

باور کن که با تو میمانم تا آخر زندگی

اگر به تو بگویم جز تو هیچ کس را در زندگی ام ندارم

اگر اعتراف کنم که تنها تو را در قلبم دارم

باور میکنی که من چقدر دوستت دارم؟؟؟؟

باور کردنش سخت است اما امتحان آن مجانیست

قلبم را از سینه بیرون می آورم تا باور کنی که تنها تو درون آن هستی

اما بعد از آن قرار ما بر سر مزار من است

اما بعد از آن قرار ما بر سر مزار من است

اما بعد از آن قرار ما بر سر مزار من است

اما بعد از آن قرار ما بر سر مزار من است

اما بعد از آن قرار ما بر سر مزار من است

اگر تو نباشی هزار بار گریه هم مرا سبک نمی کند

و ابرهای مهربان هم نمی توانند

غباری را که بر دلم خواهد نشست بشویند

اگر تو نباشی...

چه خواب باشم و چه بیدار

حتم دارم روزگار تکه کاغذیست افتاده در گوشه خیابانی دراز

خیابانی که پای هیچ عاشقی به ان باز نشده است

اگر تو نباشی...

چه در کنار پنجره بایستم

چه در شبستانی نمور و بی نور بنشینم

اشتیاقی برای دیدن افتاب ندارم

دوری تو را بی تعارف و مبالغه بگویم

حتی به اندازه یک نفس کشیدن تاب ندارم